Iovinianus imperator regnavit potens valde. Qui cum olim in lecto suo iaceret, elevatum est cor eius ultra quam credi potest, et dicebat in corde suo: "Estne alter Deus quam sum ego?" His cogitatis, dormivit. Mane vero surrexit, vocavit milites suos ac ceteros et ait: "Carissimi, bonum est cibum sumere, quia hodie ad venandum volo pergere." Illi vero parati erant eius voluntatem implere. Cibo sumpto ad venandum perrexerunt. EquitabatDum vero ibidem exspectat, venit quidam ei omnibus similis, et vultu et gestu, et induit se vestimentis eius, equum eius ascendit et ad milites equitavit. Ab omnibus sicut persona imperatoris est receptus, quia nullam suspicionem de eo habebant, nisi quod dominus suus esset, quia omnibus ei similis erat. Ludebant; finito ludo, ad palatium cum militibus equitabat. Dum vero imperator equitat, calor intolerabilis arripuit eum, ita ut videretur sibi moriturus esse nisi in aqua frigida posset balneari. Respexit, procul vidit aquam latam. Dixit militibus suis: "Hic remanete dum ad vos veniam." Percussit equum calcaribus et ad aquam festinanter equitavit. De equo descendit, omnia vestimenta deposuit, aquam intravit et tamdiu ibidem remansit, dum ex toto refrigeratus esset.
|
Copyright © Centre for Software Engineering
Website: Red on Green Design